Οι Περσείδες είναι ένα φαινόμενο που παρατηρείται εδώ και 2,000 χρόνια και σχετίζεται με τον κομήτη Swift-Tuttle, ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο κάθε 133 χρόνια. Η τελευταία φορά που πέρασε κοντά από τη Γη ήταν το 1992.
Ο κομήτης αυτός θεωρείται τόσο μεγάλος, όσο και εκείνος που προσέκρουσε πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια στη Γη και, σύμφωνα με κάποιους επιστήμονες, ήταν υπεύθυνος για τον αφανισμό των δεινοσαύρων.
Κάθε χρόνο τον Αύγουστο, η Γη περνά από ένα σύννεφο της τροχιάς του Κομήτη που αποτελείται από πάγο και σκόνη ηλικίας πέραν των 1,000 ετών. Αυτά τα σωματίδια “καίγονται“ στην ατμόσφαιρα της Γης και δημιουργούν ένα από τα ομορφότερα φαινόμενα διαττόντων αστέρων.
Επειδή τα υπολείμματα του κομήτη εισέρχονται στην ατμόσφαιρα της Γης με ταχύτητα περίπου 59 χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο, παίρνουν φωτιά μόλις φτάσουν στα ανώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας σε ύψος 100 χιλιομέτρων, αφήνοντας πίσω τους μια φλεγόμενη ουρά μήκους δύο έως τριών μέτρων.
Ονομάζονται “πεφταστέρια“ γιατί δίνουν την εντύπωση ότι πέφτουν από τον ουρανό. Επίσης, τους δόθηκε η ονομασία Περσείδες γιατί φαίνεται να προέρχονται από τον αστερισμό του Περσέα.
Για να τα εντοπίσει κανείς πρέπει να βρίσκεται σε σκοτεινή περιοχή με βορειοανταολική κατεύθυνση, κατά προτίμηση μετά τις έντεκα το βράδυ.
Το φαινόμενο των Περσείδων άρχισε στις 17 Ιουλίου 2014 και θα διαρκέσει μέχρι και τις 24 Αυγούστου 2014. Ωστόσο, η καλύτερη ημέρα παρακολούθησης θεωρείται η Τρίτη 12 Αυγούστου καθώς θα παρατηρηθεί η μεγαλύτερη πυκνότητα πτώσης διαττόντων.
Οι Περσείδες θα πέφτουν στη Γη με συχνότητα 100 την ώρα.
Η ΝΑΣΑ ανακοίνωσε ότι το φαινόμενο αυτό θα είναι μεν ορατό από παντού αλλά πιο φωτεινό στο βόρειο ημισφαίριο, λόγω της περιοχής στην οποία βρίσκεται ο αστερισμός του Περσέα.
Εντυπωσιακές Περσείδες το 2028
Ιδιαίτερα εντυπωσιακό θα είναι το φαινόμενο το 2028 όταν η Γη αναμένεται να περάσει σε απόσταση περίπου 60.000 χιλιομέτρων από τον πυρήνα της σκόνης του κομήτη, κάτι που θα έχει ως αποτέλεσμα να εμφανιστούν στον ουρανό τα δεκαπλάσια μετέωρα, δηλαδή με ρυθμό 1.000 ανά ώρα. Το καλοκαίρι του 1993 ο αριθμός των μετεώρων έφτασε τα 500 την ώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου