Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2014

Αποθέωση μιας ανάξιας ηγεσίας 40 χρόνων

Άρθουρ Νέβιλ Τσιάμπερλαιν


Σε δύο πρόσφατες ομιλίες στην Λευκωσία και Λάρνακα 7 και 8 Οκτωβρίου 2014 αντίστοιχα με θέμα τον εποικισμό, την  τουρκική πολιτική εποικισμού και την έκθεση Κουκό, ,με ομιλητές τον διευθυντή του ΚΥΚΕΜ κ. Χρ. Ιακώβου, τη γράφουσα και τον κ. Γ. Μάτση,  ακούστηκαν δυστυχώς ορισμένες θέσεις  από τον κ. Μάτση που πρέπει να καταγραφούν, παρόλο ότι στην εκδήλωση της Λάρνακας εξέφρασα και δημόσια την έντονη διαφωνία μου κατά την ώρα των ερωτήσεων και απαντήσεων.
 

1)     Ο κ. Γ. Μάτσης επανέφερε μια θέση που υποστήριζε ανέκαθεν ότι δηλαδή έπρεπε να υποστηρίξουμε την ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ και ήταν λάθος μας που δεν το κάναμε. Θυμάμαι όταν μας την πρωτο-σέρβιρε στο Λονδίνο την δεκαετία του 1990 σε συγκέντρωση στο Χάριγκευ στην αίθουσα δεξιώσεων πάνω από το κατάστημα του Α. Πρωτοπαπά, τέτοια ήταν η αντίδραση του λαού που έφυγε από την πίσω πόρτα για να αποφύγει την οργή των παρευρισκομένων τους οποίους εξόργισε κιόλας με τους επαίνους του προς τους Τούρκους όταν επισκέφθηκε την Αττάλεια. Και προς τους Τουρκοκύπριους για την  φιλοξενία που έτυχε από αυτούς τότε στον κατεχόμενο ΄Αγ. Επίκτητο σε «πολυτελές τουρκικό-κυπριακό ξενοδοχείο» όταν οι Τούρκοι δεν είχαν τέτοιες περιουσίες στο χωριό, ήσαν όλα κατεχόμενες περιουσίες Ελληνοκυπρίων.  Στις ίδιες γραμμές μίλησε και στην Λευκωσία στις 7 Οκτωβρίου 2014 αναφερόμενος στο κατεχόμενο Πέλαμπάις. Αντέδρασε μέλος των παρευρισκομένων που επεσήμανε ότι  δεν υπήρχαν τουρκοκυπριακές περιουσίες εκεί.
2)     Έπρεπε να δούμε και τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας μας είπε. Μα είχαμε και πρόεδρο που υποσχέθηκε ότι η λύση που θα προωθούσε θα εξυπηρετούσε τα στρατηγικά συμφέροντα της Τουρκίας και είδαμε τι κατάφερε. Κατέβασε την σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας από το αυτοκίνητό του,  «τσιμέντωσε» την τουρκο-βρετανική Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία με το ψήφισμα 649/90 και μας έφερε τις βρετανικές συνομόσπονδες «Ιδέες Γκάλι»...
3)     Έπρεπε μας είπε να γίνει η Κύπρος μέλος του ΝΑΤΟ γιατί έτσι τα στρατεύματα της Τουρκίας στα κατεχόμενα «που είναι Νατοϊκά» θα έφευγαν! Τα στρατεύματα στα κατεχόμενα δεν είναι καθόλου Νατοϊκά αλλά καθαρώς τουρκικά κατοχικά που πρέπει να ξεκουμπιστούν όπως ήλθαν. Με την ίδια λανθασμένη λογική Μάτση και τα στρατεύματα άλλων χωρών του ΝΑΤΟ που αποτελούν την Ειρηνευτική Δύναμη στην Κύπρο είναι ...Νατοϊκά!. Επομένως γιατί έγινε η εισβολή, γιατί δεν  έφυγαν από την Κύπρο τα κατοχικά τουρκικά γιατί χρειάζεται η Κύπρος να γίνει μέλος προκειμένου για να φύγουν  εφόσον εξυπηρετεί το ΝΑΤΟ μέσω των βρετανικών βάσεων από το 1959! Με την πλήρη γνώση όλων αρχής γενομένης από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο τον οποίο  ενημέρωσαν οι Βρετανοί πριν την Ανεξαρτησία.  Εξάλλου ο Μακάριος δεν ήταν εναντίον της ένταξης της Κύπρου στο ΝΑΤΟ από την δεκαετία του 1960 όπως φανέρωσαν τα βρετανικά έγγραφα αλλά δεν ήθελε τουρκικά στρατεύματα στην Κύπρο και είχε δίκαιο. Εκείνοι που δεν ήθελαν την Κύπρο στο ΝΑΤΟ ήσαν οι Βρετανοί...(βλέπε «Η Κύπρος στο Σφυρί» Φ. Αργυρού και Α. Παπακωσνταντίνου).
4)     Ο κ. Μάτσης επίσης μας «αποκάλυψε» και σε ποίους «χρωστάμε» την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ. Ουσιαστικά στον ίδιο και στον Αμερικανό Ρίτσιαρτ Χόλμπρουκ τον οποίο έπεισε το 1996 όταν επισκέφθηκε τις ΗΠΑ και είχε επαφές μαζί του.  Και θα γράψει βιβλίο για να μας εξιστορήσει πολλές αλήθειες κτλ. Βέβαια η αλήθεια είναι διαφορετική.  Η Κύπρος μπήκε στην ΕΕ εντελώς τυχαία όταν κάποιοι δικοί μας υποσχέθηκαν στους κηδεμόνες μας Βρετανούς, συνοδοιπόρους Αμερικανούς και Ευρωπαίους Επιτρόπους «βάλτε μας στην ΕΕ και εμείς θα περάσουμε το Σχέδιο Ανάν». ΄Οταν όμως ο λαός με την υπέρβασή του απέρριψε στο δημοψήφισμα το έκτρωμά τους ονόματι Ανάν, και έχοντας οι ξένοι  ήδη πάρει την απόφαση για ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ, τότε ήταν που ξέσπασαν όλοι εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας γιατί την έπαθαν όσο δεν πήγαινε.  Αρχής γενομένης τότε από τον φιλότουρκο Βρετανό Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας Τζάκ Στρό, το Ευρωπαίο Επίτροπο Φερχόιγκεν κ.α.  Και ποίος ξεχνά τα παρακάλια του μ. Γλ. Κληρίδη ο οποίος «ορκιζόταν» καλύτερα να αποδημούσε εις Κύριον παρά να μην περνούσε το βρετανο-τουρκικό έκτρωμα -Σχέδιο Ανάν! Έτσι μπήκε η Κύπρος στην ΕΕ και όχι με πράσινα άλογα. .  (Για να μην αναφερθώ και στις αποκαλύψεις του Ντάνιελ Φρίντ).

5)     Ο κ. Μάτσης μας μίλησε και για ένα διαφορετικό,  αλλαγμένο Ρ. Ντενκτάς κτλ.  Εδώ παραθέτω δήλωση του ιδίου του μ. Ρίτσιαρτ Χόλμπρουκ που εκ του τάφου διαφωνεί με την διάγνωση του κ. Γ. Μάτση.

«Ο Ντενκτάς είναι ένας πικραμένος γέρος που έχει υιοθετήσει μια θέση που γνωρίζει ότι είναι απαράδεκτη για τον υπόλοιπο κόσμο. Έχει πει ότι δε θα διαπραγματευθεί τίποτα, εάν προηγουμένως δεν εξασφαλίσει την αναγνώριση της κυριαρχίας της λεγόμενης ΤΔΒΚ. Γνωρίζω πολύ καλά ότι αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Και μπλοκάρει τις διαπραγματεύσεις. Το κάνει εδω και τέσσερα χρόνια. Γι΄αυτό όταν διαπραγματευόμουν με τον Κληρίδη και τον Ντενκτάς,  διαπραγματευόμουν με δυο εντελώς διαφορετικούς ανθρώπους. Και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο τον Μάιο του 1998 διαφοροποιήθηκε από την παραδοσιακή διεθνή πρακτική των ίσων αποστάσεων μεταξύ των δύο πλευρών και δήλωσα δημόσια, κάτι που κάνω και τώρα σε εσάς, ότι  το κύριο εμπόδιο στην πρόοδο είναι ο Ραούφ Ντενκτάς. Οι θέσεις του δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα του «λαού» του στη Βόρεια Κύπρο αλλά ούτε, και αυτό έχει ακόμη μεγαλύτερη σημασία, των 70 εκατομμυρίων πολιτών της Τουρκίας. Και αυτή είναι η μεγάλη ντροπή γι΄αυτό τον έξυπνο άνθρωπο και σκληρό διαπραγματευτή».(Ρίτσιαρντ Χόλμπρουκ εφημερίδα «Νέα» των Αθηνών 7-8 Δεκεμβρίου 2002 – βιβλίο Ραούφ Ντενκτάς Χαράλαμπου Χαραλαμπίδη 2003). 

Η Τουρκία δεν καταλαβαίνει από πολιτικές κατευνασμού και υποταγής όπως αυτές που υποστηρίζουν άνθρωποι όπως τον κ. Γ. Μάτση, παραπάνω αποθρασύνεται, εξορμά, απαιτεί και επιτίθεται.  ΄Οχι μόνο δεν πρέπει να υποστηρίξει η Κύπρος την τουρκική ένταξη στην ΕΕ αλλά να απαιτήσει τερματισμό κάθε διαδικασίας της ενταξιακής της πορείας και να βάλει βέτο σ΄αυτήν μέχρι να αποχωρήσουν ΟΛΑ τις τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα και μαζί ΟΛΟΙ οι κουβαλητοί έποικοι, το προϊόν εγκλήματος πολέμου, μέχρι και του ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ.
Δυστυχώς με όσα μας αράδιασε ο κ. Γ. Μάτσης μας επανέφερε στη μνήμη πολλά που περάσαμε την δεκαετία του 1990 και όχι μόνον. Είναι τελικά η αποθέωση μιας ανάξιας ηγεσίας που για 40 χρόνια δεν καταφέρνει τίποτα παρά μόνο να δίνει άλλοθι στα λάθη και ανικανότητές της και να σέρνει στην τελικά καταστροφή τη πατρίδα μας υπακούοντας ως  «επίτιμοι τυφλοί» στις ξένες υποδείξεις, ανίκανοι και δουλοπρεπείς προς τους κηδεμόνες αποικιοκράτες μας και τους συνοδοιπόρους των Αμερικανούς.  Αυτοί οι «επίτιμοι τυφλοί» ακολουθούν την  ίδια δουλοπρεπή και καταστροφική πολιτική κατευνασμού που ακολουθούσε ο Βρετανός πρωθυπουργός Άρθουρ Νέβιλ Τσιάμπερλαιν έναντι του Χίτλερ με την διαφορά το Λονδίνο τον κατέβασε και τον αντικατέστησε με τον Γουίνστον Τσιέρτσιλ προτού ήταν αργά. Δυστυχώς για 40 χρόνια για μας δεν βρέθηκε κανένας Τσιέρτσιλ παρά μόνο ο ένας «Τσιάμπερλαιν»  να διαδέχεται  τον άλλο  με τη ψήφο του λαού. 
Τέλος, το Κυπριακό δεν προσφέρεται για απομνημονεύματα αλλά για έμπρακτη,  αποτελεσματική και  αποφασιστική αλλαγή πορείας για άμεση σωτηρία και απελευθέρωση. Η συνεχιζόμενη μαζοχιστική αφοσίωση στην τουρκο-βρετανική ρατσιστική Διζωνική μόνο τα τουρκικά συμφέροντα εξυπηρετεί, τελεία και παύλα. Η μπάλα στο χέρι του νυν Προέδρου Αναστασιάδη να αποδείξει το αντίθετο.

Φανούλα Αργυρού
Ερευνήτρια/συγγραφέας

Λονδίνο 13.10.2014

Δεν υπάρχουν σχόλια: