Eνώπιον του Μόνιμου Κακουργιοδικείου που συνεδριάζει στην Πάφο συνεχίστηκε στις 09:30 το πρωί η υπόθεση Αρίστο.
Οι συνήγοροι υπεράσπισης ποινικολόγος Γιώργος Παπαϊωάννου και Κωνσταντίνος Δαμιανός για το ζεύγος Αριστοδήμου, Μιχάλης Πικής για το σχεδιαστή Χρίστο Σολωμονίδη και Ηλίας Στεφάνου για το πρώην δημοτικό μηχανικό Σάββα Σάββα αγόρευσαν για μη ύπαρξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης εναντίον των κατηγορουμένων και πελατών τους και ζήτησαν την αθώωση τους.
Η υπόθεση ορίστηκε εκ νέου για την Πέμπτη 23 Απριλίου όπου αναμένεται η απάντηση της κατηγορούσας αρχής που εκπροσωπείται από τον Δικηγόρο της Δημοκρατίας Νίνο Κέκκο.
Ο Γιώργος Παπαϊωάννου, συνήγορος υπεράσπισης του ζεύγους Αριστοδήμου και της Εταιρείας, αγορεύοντας πρώτος, παράθεσε σχετική με την εισήγησή του νομολογία και ανέγνωσε γραπτή αγόρευση την οποία παρέδωσε στο Δικαστήριο.
Στην αγόρευση του ο ποινικολόγος Γ. Παπαϊωάννου κάλεσε το Δικαστήριο να αθωώσει τους πελάτες του ,αφού σύμφωνα με την εισήγηση του – όπως είπε- δεν αποδείχθηκε εκ πρώτης όψεως υπόθεση εναντίον των κατηγορουμένων.
Αναφερόμενος στη προσκομησθείσα μαρτυρία και στην βάση αυτής, ο εν λόγω συνήγορος τόνισε ότι ουδέν επιλήψιμο βαρύνει τους πελάτες του διότι πρόκειται περί ενέργειας της εταιρείας να προτείνει ως υπό παραχώρηση χώρο πρασίνου, θέμα εν πάση περιπτώσει που θα ξεκαθάριζε υπό το φως των αποτελεσμάτων της τελικής χωρομετρικής εργασίας, δεδομένου του ότι από το 2006 εκκρεμούσε προσπάθεια για εκσυγχρονισμό των τίτλων, μέσα από σχετική αίτηση που υπέβαλε η εταιρεία, δεν είχε καρποφορήσει χρόνια μετά και σίγουρα δεν είχε ξεκαθαρίσει, χωρίς οποιαδήποτε ευθύνη για τούτο να βαρύνει την εταιρεία.
Περαιτέρω, ο εν λόγω συνήγορος επισήμανε ότι ο πυρήνας της υπόθεσης της κατηγορούσας αρχής έχει θεμελιακή αντίφαση, δεδομένου του ότι η ορθή χρήση της όρου οικειοποίησης, που χρησιμοποιείται στο κατηγορητήριο, σημαίνει ότι κάνω δικό μου κάτι που δεν μου ανήκει και ανήκει σε κάποιον άλλον, και διερωτήθηκε πώς μπορεί να γίνεται λόγος για συνωμοσία της εταιρείας με άλλα πρόσωπα προς οικειοποίηση περιουσίας που της ανήκει .
Σε σχέση με το αρχιτεκτονικό σχέδιο 1:5000, η πλέον αρμόδια μάρτυρας για να καταθέσει, ήταν η εξεταστής της αίτησης της Εταιρείας και του εν λόγω σχεδίου, η οποία ενόρκως, ρητά αναφέρει ότι με κανένα τρόπο παραπλανήθηκε κατά την εξέταση της αίτησης και μάλιστα η εν λόγω μάρτυρας, πρόσθεσε ότι επιβεβαίωσε την ορθότητα των μετρήσεων και από το σχέδιο συνοδευτικό σχέδιο κλίμακας 1:1000 που υπέβαλε η Εταιρεία.
Αναφερόμενος εξάλλου στους αρμόδιους μάρτυρες κατηγορίας, ο εν λόγω συνήγορος, έκανε ρητές αναφορές ότι η εταιρεία δεν κατάθεσε παράνομα σχέδια στο φάκελο των αδειών και ότι δεν απέκρυψε το εμβαδόν των τεμαχίων.
Περαιτέρω, ο εν λόγω συνήγορος είπε ότι η όλη υπόθεση πως η εταιρεία επωφελήθηκε από την αλλαγή σχεδίων, πάσχει εκ θεμελίων ως θέμα κοινής λογικής και μόνο ερμηνείας της εξέλιξης των πραγμάτων, αφού η εταιρεία, αποδεδειγμένα, εναντιώνετο στην εν λόγω αλλαγή του αρχικού σχεδίου και ότι οι εκπρόσωποι της ήταν κάθετοι στην αλλαγή.
Στην συνέχεια, ο εν λόγω συνήγορος και αφού ανάλυσε την μαρτυρία, τόνισε ότι είναι πρόδηλο ότι η εταιρεία ενήργησε με τον τρόπο που υποδεικνύουν και οι ίδιοι οι μάρτυρες κατηγορίας, στη βάση της ακολουθούμενης πρακτικής.
Σε σχέση με τον κατ’ ισχυρισμό δεκασμό, οι ισχυρισμοί της Κατηγορούσας Αρχής είναι και παραμένουν ατεκμηρίωτοι και αβάσιμοι και παρά την πρόκληση του εν λόγω συνηγόρου προς τα μέλη της ανακριτικής ομάδας που βρέθηκαν στο δικαστήριο, να ελέγξουν με γραφολογική εξέταση την επίδικη επιταγή και το αντίστοιχο στέλεχος της επιταγής για να διαπιστώσουν αν αληθεύει ο ισχυρισμός της υπεράσπισης ότι το εν λόγω χρηματικό ποσό δόθηκε για σκοπούς ταξιδιού και εγχείρησης της αδελφής του Θεόδωρου Αριστοδήμου.
Εν κατακλείδι, ο εν λόγω συνήγορος ανέφερε ότι στη βάση των όσων έχουν αναφερθεί πιο πάνω είναι εισήγηση του ότι ενδείκνυται, για να μην πει επιβάλλεται, η αθώωση των κατηγορουμένων σε όλες τις κατηγορίας που αντιμετωπίζουν από αυτό το στάδιο.
Στην αγόρευση του ο συνήγορος υπεράσπισης του σχεδιαστή Χρ. Σολωμονίδη , δικηγόρος Μιχάλης Πικής ανέφερε πως μετά το πέρας της υπόθεσης για την κατηγορία η υπεράσπιση του 4ου κατηγορούμενου υποβάλλει εισήγηση για μη απόδειξη εκ πρώτης όψεως υπόθεσης βάσει του άρθρου 74(1)(β) του περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.
Είναι η θέση μας, είπε ο κ. Πικής, ότι δεν υπάρχει ίχνος μαρτυρίας εναντίον του 4ου κατηγορούμενου σε ότι αφορά τις κατηγορίες 3 μέχρι 31. Η μοναδική μαρτυρία η οποία παρουσιάστηκε στην υπόθεση εναντίον του πελάτη του, συνέχισε, είναι οι προφορικές του δηλώσεις την ημέρα της σύλληψης του από την Αστυνομία για τις οποίες κατέθεσαν οι μάρτυρες κατηγορίας Αστυφύλακας 3070 Αντρέας Τσεκούρας και επίσης ο μάρτυρας κατηγορίας Λοχίας Ζωνάκης Γεωργίου.
Σύμφωνα με τον κ. Πική, το ημερολόγιο ενέργειας δεν υπογράφεται απο τον 4ο κατηγορούμενο. Τα αστυνομικά όργανα υποστήριξαν ότι επίστησαν την προσοχή του πελάτη του στο Νόμο προτού προβεί στην προαναφερθείσα προφορική δήλωση, το οποίο αμφισβητήθηκε τόσο σε κατάθεσή του στην Αστυνομία , όσον και κατά την αντεξέταση των αστυνομικών οργάνων. Αυτό δεν είναι το στάδιο αξιολόγησης της μαρτυρίας και επομένως δεν μπορεί να αποφασιστεί ο αποκλεισμός ή μη της πιο πάνω προφορικής δήλωσης, είπε ο κ. Πικής, σημειώνοντας πως εντούτοις αυτή καθαυτή η δήλωση δεν οδηγεί σε ενοχοποιητικά συμπεράσματα.
Επεσήμανε ακόμη πως ο σχεδιαστής Χρίστος Σολωμονίδης είναι απλός υπάλληλος στην εταιρεία ARISTO DEVELOPERS LTD ασκώντας καθήκοντα σχεδιαστή και επομένως δεν φέρει την όποια ευθύνη για πράξεις ή παραλείψεις της εταιρείας.
Ο συνήγορος υπεράσπισης του σχεδιαστή ,ανέφερε πως η μόνη εμπλοκή του σχεδιαστή στην εταιρεία ARISTO στην ετοιμασία υποβολής αιτήσεως σε πολεοδομικές και οικοδομικές αιτήσεις, είναι η ετοιμασία των αναγκαίων σχεδίων τα οποία παραδίδονται στο γραφείο αιτήσεων του τμήματος του. Ουδέποτε, απο την ημέρα προσλήψεως του, συμπλήρωσε, οποιαδήποτε αίτηση και
ούτε ασχολήθηκε με οποιαδήποτε άλλο ζήτημα εκτός απο την εκπόνηση σχεδίων.
Στο σημείο αυτό υπογράμμισε τη καλά καθιερωμένη αρχή του ποινικού δικαίου ότι η απόδειξη της κατηγορίας και κάθε στοιχείου, που την συνιστά βαρύνει εξ ολοκλήρου την κατηγορούσα αρχή.
Σε σχέση με τις κατηγορίες πλαστογραφίας εγγράφου που αφορούσε το σχέδιο Κλίμακας 1:2000 με αριθμό σχεδίου 2-147-348 με την εισαγωγή δυο σφραγίδων του Δήμου Πάφου με τις οποίες παρουσιαζόταν ως να ήταν το σχέδιο για το οποίο εκδόθηκε η Πολεοδομική Άδεια και Άδεια Διαχωρισμού , ο κ. Πικής ανέφερε πως δεν υπάρχει ίχνος μαρτυρίας ότι ο σχεδιαστής Χρ. Σολωμονίδης είχε την οποιαδήποτε συμμετοχή ή έστω γνώση στη τοποθέτηση των εν λόγω σφραγίδων, οι οποίες συμφώνως της μαρτυρίας τοποθετήθηκαν από τον 5ο κατηγορούμενο λέγοντας παράλληλα πως δεν υπάρχει καν μαρτυρία ότι γνωρίζονται με τον 5ο κατηγορούμενο.
Ο κ. Πικής ανέφερε ακόμη πως δεν υπάρχει οποιαδήποτε μαρτυρία που να συνδέει τον 4ο κατηγορούμενο, ως αυτουργό ή ως συναυτουργό, με την παρουσίαση του σχεδίου Κλίμακας 1:2000 είτε στον Δήμο Πάφου είτε στο Κτηματολόγιο Πάφου, αλλά και ούτε ότι υπάρχει καμία μαρτυρία άμεση ή περιστατική ότι ο 4ος κατηγορούμενος συμμετείχε στην κυκλοφορία του εν λόγω εγγράφου.
Σε σχέση με την κατηγορία 8 της πλαστογραφίας η οποία αφορά την ακύρωση χωρίς εξουσία του αρχιτεκτονικού σχεδίου κλίμακας 1:1000 βάσει του οποίου εκδόθηκε η πολεοδομική άδεια και πάλιν δεν υπάρχει η παραμικρή μαρτυρία η οποία να συνδέει τον σχεδιαστή , κατηγορούμενο 4 με αυτή την πράξη είτε ως αυτουργό είτε ως συναυτουργό, όπως είπε.
Ο κ. Πικής ανέφερε στο Δικαστήριο πως δεν στοιχειοθετείται το αδίκημα της πλαστογραφίας της 2ης κατηγορίας λόγω απουσίας του συστατικού στοιχείου της πρόθεση καταδολίευσης. Η μαρτυρία είναι τέτοια είπε, που θεωρούμενη στο απόγειο της δεν μπορεί να οδηγήσει σε καταδίκη του 4ου κατηγορούμενου για πλαστογραφία.
Ο συνήγορος υπεράσπισης του τέως δημοτικού μηχανικού Σάββα Σάββα , δικηγόρος Ηλίας Στεφάνου αφού ανέφερε πως υιοθετεί τις θέσεις των δικηγόρων των λοιπών κατηγορουμένων, ειδικά για τον κατηγορούμενο Σ. Σάββα είπε πως δεν έχει προσκομιστεί καμία μαρτυρία που να καταδεικνύει πως οι όποιες πράξεις ή και παραλείψεις του συνιστούσαν μέρος ενός προσχεδιασμένου σχεδίου με σκοπό την οικειοποίηση οικοπεδοποιήσιμης γης εμβαδού 2.730 τ.μ.
Πέραν συνέχισε, των όσων έχουν ήδη αναφερθεί , ειδικά αναφορικά με τον κατηγορούμενο 5, προκύπτει – όπως είπε- ότι τουλάχιστον για την μισή έκταση για την οποία κατηγορούνται οι κατηγορούμενοι ότι οικειοποιήθηκαν , δεν είχε καμία γνώση είτε ότι το αργάκι θεωρείτο ή έστω ήταν δημόσιο στη βάση απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου του 2007, ή ότι οι κατηγορούμενοι είχαν οποιαδήποτε πληροφόρηση περί του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της εκκλησίας που τους απέκλειε από του να συμπεριλάβουν αυτό το εμβαδόν στο χώρο πρασίνου προς παραχώρηση.
Σημείωσε επίσης σχετικά, πως καμία επαρκής μαρτυρία δεν υπάρχει ικανοποιητική για να υπερπηδήσει το βάρος του εκ πρώτης όψεως σταδίου, περί συμφωνίας ή συνωμοσίας. Η μαρτυρία συνέχισε, συνολικά ιδωμένη στο μέγιστο της βαθμό, δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι οι όποιες ενέργειες του Δημοτικού Μηχανικού, είτε με τις ακυρώσεις σχεδίων, στη βάση ικανοποίησης, από πλευράς εταιρείας, των όρων της Πολεοδομικής Άδειας, είτε με την αλλαγή του αριθμού των οικοπέδων στην Πολεοδομική Άδεια, συνιστούσαν ένα καλά προσχεδιασμένο σχέδιο με σκοπό την οικειοποίηση της όποιας περιουσίας.
Ο κ. Στεφάνου θέλοντας να καταδείξει – όπως ανέφερε- την ανεπάρκεια της μαρτυρίας της κατηγορούσας αρχής να αποδείξει στον απαιτούμενο βαθμό εμπλοκή του κατηγορούμενου Σ. Σάββα ανέφερε επίσης πως είναι απόλυτα ξεκάθαρη η μαρτυρία όλων των σχετικών μαρτύρων κατηγορίας πως οι όποιοι υπολογισμοί στο στάδιο της αίτησης της Πολεοδομικής Αίτησης γίνονταν στη βάση των εκδοθέντων τίτλων ιδιοκτησίας. Είναι ακόμη αποδεκτό συνέχισε, ότι οι επισυνημμένοι στην Πολεοδομική αίτηση τίτλοι ιδιοκτησίας , ή όποιοι άλλοι τίτλοι βρίσκονταν εν ισχύ κατά τον ουσιώδη χρόνο, καταδείκνυαν συνολικό εμβαδόν γης περί τις 155,000 τ.μ.
Επιπρόσθετα ανέφερε πως οι ενέργειες με τις αντικαταστάσεις σχεδίων με νέα ήταν μια συνήθης πρακτική απ’ όλους τους Τεχνικούς.
Πρόσθεσε ακόμη, πως δεν είναι λογικό, ο Σ. Σάββα να γνώρισε ότι το αργάκι συνολικού εμβαδού 900 τμ ήταν «δημόσιο» και να καταγράφει με γράμματα της μάρτυρας κατηγορίας Σ.Κούσπου στους προτεινόμενους όρους της Πολεοδομικής άδειας «Το αργάκι πρέπει να γίνει δημόσιο» και η δική του γραφή να συνεχίζει « με ειδικούς όρους κατασκευής του».
Ο κ. Στεφάνου σημείωσε ακόμη πως δεν έχει τεθεί καμία μαρτυρία ή έστω συνδυασμός μαρτυρίας, που θα μπορούσε να δημιουργήσει τέτοια βάση που αν ο κατηγορούμενους δεν μαρτυρήσει, το Δικαστήριο θα μπορούσε να τον βρει ένοχο. Ίχνος μαρτυρίας για γνώση της πλαστότητας του εγγράφου δεν υπάρχει ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο συνήγορος υπεράσπισης του τέως Δημοτικού μηχανικού ανέφερε επίσης πως ενώπιον του Δικαστηρίου υπάρχει ξεκάθαρη μαρτυρία από τον αρμόδιο μηχανικό μάρτυρα κατηγορίας Χ. Καραολίδη, και επίσης τους μάρτυρες κατηγορίες Σ. Κούσπου και Α. Ευθυμίου ότι, ο Σάββας Σάββα ως δημοτικός μηχανικός είχε την εξουσία να υπογράφει σφραγίδες στα σχέδια των πολεοδομικών αδειών αλλά και εις ότι αφορά την αλλαγή του αριθμού των οικοπέδων, είχε εξουσία στη βάση της απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής να τροποποιεί και την Πολεοδομική άδεια σε περίπτωση που η Εκτελεστική Επιτροπή θεωρούσε πως, η όποια αλλαγή ήταν μικροτροποποίηση. Παρατήρησε επίσης πως στην ουσία δεν έγινε καμία πράξη παραπλάνησης και καταδολίευσης.
Μεταξύ άλλων στην αγόρευση του ο κ. Στεφάνου είπε πως αν και στις υποθέσεις πλαστογραφίας Mitchell και Μahony έγινε φανερό ότι , πλαστογραφία συντελείται στις περιπτώσεις όπου ο δράστης υπογράφει, με υπογραφή άλλων υπαρκτών προσώπων, στην περίπτωση μας, διερωτήθηκε “ πως είναι δυνατόν η αλλαγή , που έγινε, να θεωρείται πλαστογραφία, από τη στιγμή που η υπογραφή για την αλλαγή, ήταν όντως του δημοτικού μηχανικού Σάββα Σάββα”.
Πέρα και ανεξάρτητα της καλοπιστίας που ενυπάρχει στην αλλαγή του αριθμού των οικοπέδων, από 179 σε 177 είπε ο κ. Στεφάνου “ για να συνάδει με την αίτηση για πολεοδομική άδεια, ένα τρίτο πρόσωπο , που έβλεπε την πολεοδομική άδεια 5708, ως τελικά κατέληξε, θα παρατηρούσε και θεωρούσε πως, είναι μια πολεοδομική άδεια που υπογράφει ο Δήμαρχος Πάφου και υπάρχει τροποποίηση στον αριθμό των οικοπέδων, όπως αυτά αρχικά εγκρίθηκαν από την πολεοδομική αρχή που ήταν 179 και όχι 177 , σε 178, με βεβαίωση του γεγονότος με ενυπόγραφη καταγραφή από το δημοτικό μηχανικό “. Άρα, συνέχισε, ούτε και οι λεπτομέρειες των κατηγοριών αποδεικνύονται , ανεξαρτήτως των όσων γράφονται πιο πάνω, όπως είπε.
Ο κ. Στεφάνου είπε ακόμη πως ο Σάββας Σάββα δεν βρισκόταν στο Δήμο Πάφου κατά το χρόνο που λάμβανε χώρα η τελική εμβαδομέτρηση από το Κτηματολόγιο και άρα – όπως είπε- δεν μπορεί να στοιχειοθετηθεί ο ισχυρισμός πως συμφώνησε να μεριμνήσει ούτως ώστε να οικειοποιηθεί η κατηγορούμενη 1 οικοπεδοποιήσιμη γη συνολικού εμβαδού 2.730 τ.μ. αντί να παραχωρηθεί η εν λόγω έκταση ως χώρο πρασίνου όπως προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία και κανονισμούς.
Ο δικηγόρος Στεφάνου ζήτησε από το Δικαστήριο την αθώωση του Σ. Σάββα λέγοντας πως δεν έχει τεθεί καμία μαρτυρία που να μπορεί να αιτιολογήσει την κλήση του σε απολογία. Ακόμη κατέληξε και οι θεωρούμενες συναντήσεις ή επικοινωνίες με τον κατηγορούμενο Θ. Αριστοδήμου δεν μπορούν αφ εαυτές να οδηγήσουν σε οποιοδήποτε εύλογο συμπέρασμα για την παρούσα υπόθεση , αφού υπήρχαν σημείωσε σε εξέλιξη σωρεία υποθέσεων και δεν υπάρχει καμία μαρτυρία πως οι συναντήσεις είχαν σκοπό ή περιεχόμενο την επίδικη ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου