 |
| Φανούλα Αργυρού |
Αναφέρομαι στο άρθρο του κ. Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη στην ιστοσελίδα σας, (Ινφογνώμων) ημερ. 20.7.2015 με τίτλο « Η προδοσία του 1974 ήταν στην Αθήνα και ο ηρωισμός στην Κύπρο» με το οποίο και συμφωνώ εκτός μίας αναφοράς, συγκεκριμένα στο σημείο που αναφέρει ότι «Το 1999, ο Τζαίημς Κάλλαχαν, υπουργός εξωτερικών της Αγγλίας την περίοδο της εισβολής, σε συνέντευξη του στους «Τάϊμς» του Λονδίνου, αποκάλυψε ότι «η κυβέρνηση του είχε αποστείλει στρατιωτικές δυνάμεις στην Κύπρο για να αποτρέψει την τουρκική εισβολή αλλά τις εμπόδισαν οι ΗΠΑ!..».
Γι΄αυτό έχω να προσθέσω προς ενημέρωση τα ακόλουθα.
Ο Τζέιμς Κάλλαχαν ήταν ένας ψεύτης και απατεώνας Βρετανός Υπ. Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας που στις 17 Ιουλίου 1974 μαζί με τον τότε Βρετανό Πρωθυπουργό Χάρολτ Γουίλσον έδωσαν το πράσινο φώς στον σφαγέα Ετσεβίτ να προχωρήσει με την βάρβαρη του εισβολή γνωρίζοντας πλήρως τόσο τις συνέπειες που θα είχε η εισβολή όσο και τα σχέδια του Ετσεβίτ. Είχαν συζητήσει λεπτομερώς τα διάφορα σχέδια μαζί με την στρατιωτική και πολιτική ηγεσία που έφερε μαζί του ο Ετσεβίτ για τον σκοπό του μαζί με την αντίστοιχη βρετανική ομάδα. Η συνάντηση «διαπραγμάτευση» ξεκίνησε μόλις έφθασαν οι Τούρκοι στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου το απόγευμα της 17ης και πέρασε τα μεσάνυχτα. (Ακολούθησαν και άλλες την επομένη).
Η πρώτη συνάντηση λοιπόν μόλις έφθασαν έγινε μετά από γεύμα, στην πρωθυπουργική κατοικία στην οδό 10 Ντάουνινγκ Στριτ εν τη παρουσία από πλευράς Βρετανών σύμφωνα με τα πρακτικά : Πρωθυπουργού Harold Wilson, Υπουργού Εξωτερικών και Κοινοπολιτείας James Callaghan, Υπουργού Άμυνας και των αξιωματούχων Sir John Killick, Charles Wiggin, Arthur Hockaday, AlanGoodison, Joe Haines, και λόρδου Bridges. (Στην συνάντηση, όμως, έλαβαν μέρος και άλλοι από πλευράς Βρετανών).
Από τουρκικής πλευράς παρευρέθηκαν : ο Τούρκος πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ, Χασάν Ιτσίκ, υπουργός Αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Άμυνας, Ασίλτουρκ, υπουργός Εσωτερικών, πρέσβης Χαλούκ Μπαγιουλκεν ειδικός σύμβουλος (πρώην υπ. Εξωτερικών), Τουγκούτ Μενομετσίογλου, πρέσβης στο Ηνωμένο Βασίλειο, Ορχάν Εράλπ, πρέσβης στο ΝΑΤΟ, πρέσβης Ερκουμέντ Γιαβουζάλπ, γενικός διευθυντής του τμήματος γενικής ασφάλειας του υπουργείου Εξωτερικών, υπουργός Εκμέλ Μπαρουτσιού, επικεφαλής του κυπριακού και των ελλαδικών υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, Στρατηγός Χαιντάρ Σαλτίκ, Γενικό Επιτελείο Στρατού, στρατηγός Κεμάλ Γιαμάκ, Γενικό Επιτελείο Στρατού και Α. Αλακαπτάν, υπουργός, τουρκική πρεσβεία στο Λονδίνο.
Δεν ήσαν οι Αμερικανοί που έδωσαν το πράσινο φως στους Τούρκους για εισβολή αλλά οι κύριοι αυτουργοί οι Βρετανοί, την πολιτική των οποίων πάντα ακολουθούσαν οι Αμερικανοί. Το Κυπριακό ουδέποτε υπήρξε αμερικανικό πρόβλημα αλλά βρετανικό. Στην συνεδρία εκείνη ο Ετσεβίτ τους είπε μέχρι και που θα έφθανε η γραμμή Αττίλα. Η έγκριση δόθηκε νοουμένου και δεν θα ενοχλούνταν οι βρετανικές βάσεις...
Ο Τζόζεφ Σίσκο (αμερικανός αξιωματούχος0 έφθασε απεσταλμένος του Χένρι Κίσσιγκερ (Αμερικανού Υπ. Εξωτερικών) στο Λονδίνο την ΕΠΟΜΕΝΗ 18 Ιουλίου 1974 αφού ΟΛΑ είχαν συμφωνηθεί με τους Βρετανούς πολιτικούς και στρατιωτικούς.
Λεπτομέρειες για τις συναντήσεις Σίσκο και Ετσεβίτ στις 18.7.1974 και άλλα στο 9ο μου βιβλίο " Η Διζωνική Εκτέλεση της Κυπριακής Δημοκρατίας 1955-2011".
Ο Κάλλαχαν ήταν ένας ψεύτης πολιτικός που πολλές φορές είπε ψέματα όσον αφορά τις εγκληματικές ευθύνες του όσον αφορά το Κυπριακό τουλάχιστον. Και η απατεωνιά του εις βάρος της Κύπρου είναι καταγραμμένη και βγαίνει από τα ίδια τα βρετανικά αποδεσμευμένα έγγραφα που δεν αμφισβητούνται γιατί είναι τα πρωτογενή στοιχεία που ενοχοποιούν τους αυτουργούς της κυπριακής τραγωδίας. Έγιναν αρκετές, απεγνωσμένες βέβαια προσπάθειες να καλυφθούν οι ευθύνες του Κάλλαχαν και γενικά της βρετανικής τότε κυβέρνησης από διάφορους συγγραφείς Άγγλους αλλά και δικούς μας, αλλά η αλήθεια είναι εκεί και δεν παραγράφεται με καμία πλαστογράφηση ή παρερμηνεία ή εσκεμμένη περιφρόνηση...
΄Οσον αφορά τα στρατεύματα που τάχατες έστειλε για να σταματήσουν την εισβολή και τον εμπόδισαν οι ΗΠΑ είναι ακόμα από τα ψέματά του, εφόσον ή ένοπλη αυτή δράση εκ μέρους του Λονδίνου αφού η πιθανότητά της συζητήθηκε σε συνεδρία από διάφορους αξιωματούχους, απορρίφθηκε από το ίδιο το Λονδίνο, για διάφορους λόγους. Ένας εκ των οποίων φυσικά ήταν γιατί είχαν ήδη εγκρίνει την εισβολή από τις 17 Ιουλίου 1974...
Κατά τα άλλα δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω στο άρθρο του κ. Κοντογιαννίδη, παρά μόνο να προσθέσω ότι και οι δίδυμοι αδελφοί μου πολέμησαν το 1974. Ο ένας υπηρετούσε στην ΜΤΠ 286 και τραυματίστηκε στη αιματηρή μάχη της Σκυλλούρης κατά την δεύτερη εισβολή του Αττίλα.
Φανούλα Αργυρού, Ερευνήτρια/συγγραφέας – Λονδίνο 21.7.2015
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου