ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ… ΕΑΛΩ Η ΚΥΠΡΟΣ;

Στις 29 Μαΐου έχουμε την επέτειο της Άλωσης της Πόλης. Μιας πρωτεύουσας που κανείς ποτέ δεν θα μπορούσε ακόμα και να φανταστεί, ότι μπορούσε να νικηθεί. Όμως έγινε, διαβάστε πώς έγινε και αν σας θυμίζει κάτι, μπορεί και να συμφωνήσετε στο δικό μου Πιστεύω…., στο δικό μου Όραμα.   

Σύμφωνα με ιστορικά δεδομένα, ο τελευταίος αυτοκράτορας δεν στέφθηκε ποτέ στην Πόλη, γιατί ήταν τόσο έντονος  ο θρησκευτικός διχασμός ανάμεσα σε ενωτικούς και ανθενωτικούς που ανάγκασε τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο να παρακάμψει τη διαδικασία, αφού αν τον είχε στέψει η μία παράταξη δεν θα τον αναγνώριζε η άλλη. Έτσι για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, αρκέστηκε σε μια τοπικής εμβέλειας τελετή στο Δεσποτάτο του Μυστρά πριν φθάσει στην Πόλη.

Το ζήτημα της στέψης του αυτοκράτορα δεν ήταν ζωτικής σημασίας. Υπήρχαν πιο κρίσιμα ζητήματα που έπρεπε να αντιμετωπίσει και το πιο σημαντικό που προείχε ήταν η σωτηρία της Πόλης. Γνωρίζοντας πως είχε να αντιμετωπίσει το χειρότερο, αφού ήδη το κλίμα του διχασμού και τα σημάδια μιας προδιαγεγραμμένης πορείας προς την πτώση της Βασιλεύουσας που είχαν φανεί αιώνες νωρίτερα, ήδη οδήγησε σε αδιέξοδα επικίνδυνα.

Ήταν πλέον πασιφανές πως αυτός ο διχασμός, οδήγησε σε μια εμφανή αναίρεση της  συγκρότησης της βυζαντινής πολιτείας.  Ψυχολογικά η διάσπαση είχε συντελεστεί. H Άλωση λοιπόν, είχε προετοιμασθεί πολύ πιο πριν την είσοδο των εχθρικών στρατευμάτων στην Πόλη. 

Όπως μας λέει η Ελένη Αρβελέρ ελληνίδα βυζαντινολόγος, η πρώτη γυναίκα πρύτανης του πανεπιστημίου της Σορβόννης «υπήρχε μια μεγάλη ενωτική και ανθενωτική διαμάχη, υπέρ και εναντίον της Ένωσης των Εκκλησιών. Οι αντίθετοι στην ‘Ένωση συμμαχούσαν και με τους Τούρκους ήταν οι λεγόμενες παρά φύσιν συμμαχίες. Οι υπέρμαχοι της ‘Ένωσης διακήρυσσαν: "Όταν οι δύο Ρώμες ήταν ενωμένες διαφεντεύαμε τον κόσμο. Όταν διχάστηκαν, χάσαμε τα πρωτεία". Με αυτή την έννοια η πραγματική πτώση της Πόλης χρονολογείται από το 1204 και μετά. Η ανθενωτική διαμάχη πήρε μάλιστα τεράστιες διαστάσεις μετά το 1438 και τη Σύνοδο της Φεράρας. Εκεί ο Αυτοκράτορας Ιωάννης Η΄ ξεσήκωσε την Εκκλησία σε μια τελευταία προσπάθεια ‘Ένωσης, αλλά ενώ η διανόηση ήθελε να είναι αναγεννησιακή, η Εκκλησία παρέμενε προσηλωμένη στα πάτρια κατά τρόπο φανατικό, αν όχι τίποτα παραπάνω».

Σήψη, διαφθορά, διχασμός ήταν οι λόγοι που οδήγησαν μια ολόκληρη αυτοκρατορία σε μαρασμό και τελικά πτώση. Και όπως λέει ο Κωστής Παλαμάς στον "Δωδεκάλογο του Γύφτου": "Και ήταν οι καιροί που η Πόλη/ πόρνη σε μετάνοιες ξενυχτούσε/ και τα χέρια της δεμένα τα κρατούσε/ και καρτέραγ΄ ένα μακελάρη (...) Και καρτέραγε τον Τούρκο να την πάρει"».

Χωρίς βέβαια να επιδιώκεται η μαντεία κακών, όμως υπάρχουν δυστυχώς πολλά σημεία των καιρών που προσομοιάζουν με την κατάσταση που επικρατούσε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία με τη σημερινή κατάσταση στην πατρίδα μας. Η δικιά μας πατρίδα ταλανίζεται κυριολεκτικά και καθημερινά εξουθενώνεται από τερτίπια εξουσίας και διαφθοράς από απορριπτικούς και ενδοτικούς.  Πρέπει να ξέρουμε ότι δεν πρόκειται κανείς μα κανείς να μας σώσει, αν εμείς οι ίδιοι δεν εγκύψουμε με σοβαρότητα στην ουσία και στα αίτια για να δώσουμε λύση στα πραγματικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουμε. Το χρωστούμε στην πατρίδα στις νέες γενιές που έρχονται. Και αφού η ιστορία μας διδάσκει και είναι πολύ σοφά τα διαχρονικά διδάγματα που αντλούμε από αυτή, όλοι μαζί ενωμένοι σαν μια γροθιά μπορούμε και πρέπει να γράψουμε ένα καλύτερο μέλλον για τον τόπο μας.

Δεν θα κουραστώ ποτέ μα ποτέ να το λέω, να το γράφω, να το διακηρύσσω. Όλοι μαζί ενωμένοι μπορούμε. Μπορούμε να κάνουμε θαύματα. Μπορούμε να σώσουμε την Πατρίδα μας. Μπορούμε να σώσουμε τα παιδιά μας. Αν δεν το πράξουμε τώρα δεν θα  μας δικαιώσει κανείς ιστορικός στο μέλλον, όποιες και αν είναι οι θέσεις μας, σωστές ή λανθασμένες.

Η Κύπρος θα καταστραφεί, και εμείς, τα παιδιά, και οι επόμενες γενιές Κυπρίων   όπου και αν βρίσκονται   θα λένε…  2016 ΕΑΛΩ Η ΚΥΠΡΟΣ!

ΧΡΥΣΟΔΟΝΤΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΙΤΤΑΚΗΣ

ΥΠΟΨ. ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΔΗ.ΚΟ. ΑΜΜΟΧΩΣΤΟΥ